الفبای شاگردی

شاگرد عیسی مسیح

اشخاصی كه به دنبال عیسی می آمدند به سه دسته تقسیم می شدند:

عده ای كه كنجكاو و علاقه مند بودند. دوست داشتند معجزات ببینند و حرفهای عیسی را بشنوند.

عده ای كه به او معتقد بودند.می گفتند بله این شخص نبی است و از طرف خدا آمده و كارهای خوبی می كند.

عده ای كه می خواستند پیرو و شاگرد او بشنوند.آنها نه فقط او را قبول كرده بردند بلكه تمام زندگی خود را وقف او نموده بودند.

عیسای مسیح به دنبال دسته سوم است. او از ما دعوت می كند كه شاگرد او بشویم.(متی 19:28) شاگردی جزء لاینفك دعوت مسیح است ( متی 28:11-30) . مسیح می گوید:  “بیایید نزد من ای تمامی گرانباران و من به شما آرامی خواهم بخشید.”

اما مسیح شرطی قائل شد و آن زیر یوغ او قرار گرفتن است. مسیح می خواهد ما زیر یوغ قرار بگیریم و كاملاً تسلیم او بشویم. شاگرد چه كسی است؟ در زمانی كه عهد جدید نوشته می شد منظور از شاگرد با آنچه كه ما امروز به شاگرد می گوییم، فرق داشت.

شاگرد امروزی فقط در كلاس درس حاضر می شود، درسها را فرا می گیرد و بعد امتحان می دهد و تمام می شود. شاگرد امروزی رابطه زیادی با استاد ندارد. اما در گذشته، شاگرد كسی بود كه همه چیز را رها می كرد و به دنبال استاد می رفت و با استاد زندگی می كرد و عملاً از او درس یاد می گرفت.

شاگردان مسیح همیشه و در همه موقعیتهای زندگی یعنی در دعا، در خدمت، در وقتی كه او تعلیم می داد، در خوردن و آشامیدن، در تفریحات، با او بودند. آنها همه چیز را ترك كرده و به دنبال استادشان آمده بودند (متی 18:4-22)

خدا از ما می خواهد كه شاگرد مسیح باشیم و همه زندگی و قلب مان مال مسیح باشد. ما برای اینكه شاگرد مسیح بشویم باید حاضر باشیم بهای آن را بپردازیم. ما باید حساب و كتاب خود را بكنیم. عیسای مسیح در لوقا 25:14-35، به ما می گوید قبل از ساختن برج باید شخص حساب و كتاب كند و ببیند كه آیا می تواند آن را بسازد و به اتمام برساند و آن وقت شروع به ساختن بكند.

پس پیرو مسیح بودن زیاد هم ساده نیست و شخص باید از ابتدا حساب و كتاب خود را بكند. عیسای مسیح به وضوح و به روشنی بهای شاگردی را بیان كرده است. او از شاگردان انتظار دارد كه این بها را بپردازند. ولی نكته مهم این است كه او خود قدرت پرداخت آن را نیز به شاگردان می دهد.

شاید ما فكر می كنیم مسیحیت را گریزی از جهنم و برخوردار شدن از بهترین لذایذ زندگی است و شاید ما انتظار زحمات و سختیها را نداشته باشیم. گاهی ما فكر می كنیم وقتی به مسیح ایمان آوردیم باید ما را روی پر قو بخوابانند و فرشته ها بیایند ما را باد بزنند و هر چه می خواهیم باید برایمان آماده شود.

مسیح چنین  وعده ای به ما نداده است. او گفته: در جهان برای شما زحمت خواهد شد ولی خاطر جمع باشید، زیرا كه من بر جهان غالب شده ام. پس در نهایت پیروزی از آن ما است. (یوحنا 33:16). بهایی كه مسیح برای شاگردی آن را بیان كرد ما می توانیم آن را به صورت زیر خلاصه كنیم:

بهای شاگردی

1- دوست داشتن مسیح بیش از هر كس: ما باید مسیح را بیش از هر كس و هر چیز دیگر دوست بداریم. او باید در رتبه اول زندگی ما قرار بگیرد. انگیزه و محرك بهای شاگردی باید عشق و محبت باشد. (لوقا 26:14 و متی 37:10). اگر كسی را یا چیزی را بیشتر از مسیح دوست داشته باشیم نمی توانیم شاگرد خوبی برای مسیح باشیم.

2- انكار خود: ما باید نفس خود را و خواسته های خود را انكار كنیم و تسلیم كامل و بدون قید و شرط مسیح بشویم. اراده و خواست خدا باید بر ما مسلط باشد. ما برای انجام اراده خدا باید از خود و خواهش ها و نقشه های خودمان بگذریم. (متی 24:16)

3- برداشتن صلیب: مسیح گفت ما باید صلیب خود را برداریم و به دنبال او برویم. صلیب چه معنایی دارد؟ صلیب یعنی فروتنی، حاضر به طرد شدن و مردودیت، زحمت كشیدن، خوار شدن و تحقیر شدن و مرگ. ما باید مثل مسیح فروتن شویم، حاضر باشیم زحمت بكشیم و طرد شویم و بمیریم. صلیب پاداش كسانی است كه همراه عیسی بر خلاف جریان آب ( شیوه های گناه آلود این دنیا) شنا می كنند. زندگی ما هم شكل این جهان نیست برای همین دنیا با ما دشمنی می كند.(متی 24:16 ، 38:10 ، رومیان 1:12-3 ، یوحنا 18:15و19).

4- ترك همه چیز: باید حاضر باشیم به خاطر مسیح از خیلی چیزها بگذریم و خیلی چیزها را ترك كنیم و این زمانی امكان پذیر است كه مسیح را بیش از هر كس و هر چیز دیگر دوست داشته باشیم. پطرس و یوحنا قایق و تور ماهیگیری خود را رها كردند. لاوی باجگاه خود را ترك كرد و در پی عیسی راه افتاد. همه چیز ما متعلق به مسیح است و باید حاضر باشیم آنچه را كه او از ما می خواهد برای كار او به كار ببریم.(لوقا 33:14 )

علامت شاگردی

از چه علامتی مردم می فهمند كه ما شاگرد مسیح هستیم؟ آیا از صلیبی كه دور گردن ما آویزان است؟ عیسای مسیح علامتی را بیان می كند كه نشانگر مسیحی بودن ما است و آن علامت محبت است.( یوحنا 34:13و35).

محبتی عمیق و عملی نسبت به همه كسانی كه از مسیح می باشند و نسبت به همه انسانها! محبتی كه دیگران را بهتر از خود میداند (فیلیپیان 3:2). محبتی كه نفع خود را طالب نیست بلكه نفع دیگری را ( اول قرنتیان 24:10). محبتی كه كبر و غرور ندارد، صبر دارد و همه را باور می كند (اول قرنتیان 4:13-7). البته همه حاضر به پرداخت این بها نیستند. خیلی ها تا همه چیز خوب و آسان است در پی عیسی میروند، ولی وقتی به جاهای سخت می رسند او را ترك می كنند( یوحنا 60:6-66). مثلاً آن جوان ثروتمند حاضر نشد عیسی را در جای اول زندگی خود قرار دهد ( مرقس 22:10).

عیسی وقتی روی زمین بود اهمیت زیادی به شاگردی می داد. او دوازده شاگرد انتخاب كرد، كسانی كه حاضر بودند همه چیز خود را ترك كنند و به دنبال عیسی بیایند. عیسی مسیح سه سال و نیم به طور خصوصی با آنها كار كرد. هر چند او به عموم مردم توجه داشت و نیاز های آنها برایش مهم بود.

ولی در خدمت خود بیشترین اهمیت را به شاگردان خود داد و بیشترین وقت خود را باآنها صرف كرد. او موعظه می كرد، تعلیم می داد، مریضان را شفا می بخشد، ولی عملاً بیشتر با شاگردان خود كار می كرد و آنها را تعلیم می داد و همین دوازده شاگرد، دنیا را زیر و رو كردند. امروز نیز عیسی به طور خاص نظر به كسانی دارد كه حاضرند شاگرد او بشوند و خود را كاملاً تسلیم او نمایند.

عیسای مسیح علامتی را بیان می كند كه نشانگر مسیحی بودن ما است و آن علامت محبت است.

مطلب زیبای ارائه شده در بالا ، از تعالیم شاگردی کلیسای جماعت ربانی مرکز واقع در تهران می باشد ، در ذیل این نوشته ، دروس شاگردی کشیش رافی شاهوردیان قرار داده شده تا دلهای لمس شده با محبت مسیح ، در مسیر درست شاگردی راستین قرار گیرند.