شهادت زندگی خواهر رعنا

مسیح مرا از تاریکی آزاد کرد

شهادت زندگی من ، من در خانواده ای متولد شدم که مذهبی نبودند ، اما والدین من فرایضی چون نماز و روزه را به جا می آوردند و طبیعتا من هم فکر می کردم تنها راهی که می شود با خدا صحبت کرد همین است، اما همیشه تکالیف مذهبی چون باری بر دوش من بود که بسیاری از اوقات هم شانه خالی می کردم.

اما در دلم میل زیادی برای شناخت خداوند داشتم و از سویی در گناه بزرگی زندگی می کردم که همیشه روح من از آن احساس شرمساری می کرد ، در قلبم با خداوند مجادله می کردم و بارها توبه می کردم ، اما خیلی زود همه چیز به حالت اول باز می گشت.

 اولین تجربه من از مسیح با دیدن فیلم مصائب مسیـــح آغاز شد که چند ساعت آخر زندگی مــــسیح را به تصویر می کشید و از  دیدن اهانت ها و خشونتی که به وی می شد ،  به شدت گریستم.

همچنان با بار بزرگی به نام گناه زندگی می کردم و همیشه خودم را بابت آن سرزنش می کردم و به خدا می گفتم تو قوتش را در وجودم قرار ندادی پس نمی توانی من را بازخواست کنی.

بعد از مدتی به طرز عجیبی یک جلد انجیل توسط یکی از دوستان، برای ما فرستاده شد و من شــروع به خواندن کلام خدا کردم و بعضی از کارها و معجزات مسیح را برای مادرم تعریف می کردم ،اما هیچ توبه ای در من اتفاق نیفتاد.

 متاسفانه در همان زمان توسط یکی از بستگان با عرفان حلقه آشنا شدم و چون شنیدم این مجموعه در مورد خدا به گونه ای نوین صحبت می کند و تبلیغات دیگری که از این مجموعه شد، شروع به گذراندن ترم های آن کردم و ۶ سال را در آن مسیر تاریک پیش رفتم و متاسفانه برای تعدادی از افراد تبلیغ می کردم که وارد این کلاس ها شوند.

بعضی از جلسات به موضوعات عملی اخراج ارواح می پرداخت که طبیعتا عواقب بسیار بدی داشت و همچنان احساس گناه و عذاب وجدان شدیدی با من بود و هر وقت با خدا صحبت می کردم ، طلب نجات می کردم اما وقتی عمیقا به مفهوم خواسته خودم از خدافکر می کردم با خودم می گفتم نجات از چه چیزی؟

بعد از مدتی به طور عجیبی مسیر زندگی من تغییر یافت و از طریق یک دعوت نامه کاری به یک کشور اروپایی مهاجرت کردم. ماه های اول به سختی و افسردگی می گذشت ، برای همین به توصیه یکی از دوستانم تصمیم گرفتم به یک کلیسا بروم و درخواست یک انجیل به زبان فارسی کردم.

 کشیش از من سوال کرد آیا مایل هستی که کسی به تو تعلیم بدهد، من هم پذیرفتم و ظرف یک هفته با یکی از خادمین خداوند در کشوری دیگر تعلیم گرفتن را آغاز کردم و عمیق تر و با دقت بیشتری کلام را مطالعه می کردم ، این روند چندین ماه طول کشید ، اما اغلب اوقات دچار سردی می شدم  و تعالیم را ادامه نمی دادم ، در تمام آن مدت دچار شک و تردید بودم که آیا ممکن است تمام این ها داستانی بیش نبوده و این کتاب ساخته دست بشر باشد؟

 متاسفانه همچنان به گناه خودم نیز ادامه می دادم  و از سویی دیگر ، وقتی کلام خدا را مطالعه می کردم کششی در من ایجاد می کرد که بیشتر بدانم تا اینکه  نیمه شبی در خواب، خداوند را دیدم به صورت نوری عظیم بود اما من در تاریکی مطلق بودم و با صدایی عجیب که نه صدای زن بود و نه صدای مرد…..

نجات در عیسی مسیح

از من خواست رومیان باب ۹ آیه ۱۴ را بخوانم، پرسیدم خداوندا معنی این آیه چه هست؟ اما پاسخی نداد و فقط گفت: ” اصرار بر گناه از گناه بدتر است” . همان لحظه چشمانم را باز کردم و مثل این بود که اصلا خواب نبودم. ذهنم به شدت مشغول شده بود و با خودم فکر می کردم که اصلا چنین آیه ای وجود دارد؟ یا من دچار توهم شدم؟ کلام خدا را باز کردم و آن آیه این بود:

پس چه گوییم ؟ آیا خدا بی انصاف است ؟ هرگز ! زیرا به موسی می گوید : رحم خواهم کرد بر هر که نسبت به او رحیم هستم و شفقت خواهم کرد بر هر که نسبت به او شفقت دارم.

این اتفاق ذهن مرا عمیقا مشغول ساخته بود ، ولی متاسفانه از سمت بعضی از آشنایان تعالیمی ضد مسیح برای من ارسال می شد و همچنان ارتباط های عرفان حلقه را نیز می گرفتم ، ولی خوشبختانه کار عظیم خداوند در من آغاز شده بود و کم کم احساس می کردم که این عرفان یک شیوه پلید و شیطانی بیش نیست که هدف آن دوری انسان از خداست.

 تصمیم گرفتم در این باره با خواهری که به من تعلیم می داد صحبت کنم و ایشان یک فایل صوتی از طرف یکی از ایمانداران برای من ارسال کرد که شک مرا در مورد مخرب بودن عرفان حلقه به یقین تبدیل کرد، پس آن را به کّل کنار گذاشتم.

 اما هنوز هم دل به عیسی نسپرده بودم، در همان زمان بود که به خاطر شرایط کاری و هماهنگ نبودن با شبانم از لحاظ زمانی،  ایشان خواهری دیگر را به من معرفی کردند ، در همان صحبت های اولیه ایشان از من سوالی پرسیدند که مرا عمیقا به فکر فرو برد و آن سوال این بود آیا عیسی مسیح را به خداوندی خودت پذیرفتی؟  و من بعد از آن همه انجیل خواندن گفتم ، نمی دانم.

بعد از آن ایشان تعلیم مرا به عهده گرفتند و از من خواستند به طور جدی رازگاهانم رو شروع کنم و خودم را به اراده خداوند بسپارم. همچنین چندین فایل صوتی از موعظه های کشیش هایک  هوسپیان را برای من ارسال کردند. خوب به یاد دارم روزی مشغول گوش کردن به یکی از موعظه های برادر هایک بودم که شنیدم گفتند،” عزیزان ما فراخوانده شدیم که مقدس باشیم ” و در جایی دیگر گفتند :” ما چه بخواهیم چه نخواهیم باید یک روز در پیشگاه خداوند بایستیم و پاسخ دهیم” .

همین دو جمله از ایشان زانوی مرا نزد خداوند خم کرد و باعث توبه عمیق من در مسیح خداوند شد و خود عیسی مسیح این قوت را در من ایجاد کرد که بر گناهی که سالیان سال چون یوغی بر من گردن من بود، فائق بیایم و آزادی و رهایی از تاریکی و شرارت را در نور او بچشم.

خداوند ما عیسی مسیح را شکر می کنم که طبیب گناهکاران و گم شدگان است و سپاس پدر آسمانی که به وسیله روح القدس اراده عظیم خودش را بر زمین به انجام می رساند.

برای شخص من این کار عیسی معجزه ای بزرگ بود، کاری را که من توانایی انجامش را نداشتم ، خداوند مدد کرد و فیض و محبت او زمانی مرا در بر گرفت که در تاریکی مطلق بودم. شاید از زمانی که اولین بار کلام خداوند را دریافت کردم تا زمانی که قلبم را به او سپردم حدود ۹ سال به طول انجامید، همه این ها برای من نشانه ای است که خداوند هرگز ما را رها نخواهد کرد ، حتی زمانی که در تاریکی او را صدا می زدم ، او گمشده خویش را پیدا کرد و جان خود را فدا کرده بود که من نَمیرم و با قیامش ، من نیز زنده شدم.

زیرا خدا جهان را آنقدر محبت کرد که پسر یگانه خود را داد تا هر که به او ایمان آورد هلاک نگردد، بلکه حیات جاویدان یابد. یوحنا۳: ۱۶